σήμερα μου έστειλε αυτό το μήνυμα η Τόρη Χαλικιά....

1908 – 2008 Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΡΙΣ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ




Για φαντάσου... η παγίδα στηνόταν για περίπου 100 χρόνια, και το έργο εκτελούνταν κομμάτι κομμάτι, για να μην γίνει φανερός ο τελικός σκοπός... που ήρθε η ώρα τώρα να επιτευχθεί.

Η γνώμη μου είναι πως αυτό μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο απλοϊκά και από καρδιάς, όπως μόνο οι απλοί ανεπιτήδευτοι άνθρωποι μπορούν να ενεργήσουν. Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να παλεύουμε για την επιβίωση και για να μη μετατραπεί η Ελλάδα σε τριτοκοσμική χώρα... Τί κάνουμε? Όλοι συμφωνούμε πως πρέπει να ενωθούμε και όλοι μαζί να αντισταθούμε... Πώς όμως θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο ακαριαία (μιάς και βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού?) και αφού στέρεψε η εμπιστοσύνη των απλών ανθρώπων για τους πάντες και τα πάντα? Θεωρώ πως ο μόνος τρόπος είναι να ενωθούμε "εργασιακά" και "οικονομικά" μιάς και τέτοιας μορφής είναι ο πόλεμος στον οποίο μας έβαλαν και μάλιστα να τον έχουμε χάσει (παράδοση συνθηκολόγηση με ΔΝΤ) χωρίς καν μάχη! Πρέπει όμως να κάνουμε αντίσταση... να χρησιμοποιήσουμε ως "όπλα" την επιχειρηματικότητα, την ευελιξία, την ευστροφία, χαρακτηριστικά που υπάρχουν στο dna μας και που οι επικυρίαρχοι τα φοβούνται και γι' αυτό φρόντισαν μέσω Α-παιδείας να τα ξεριζώσουν αντικαθιστώντας τα με πρότυπα "καραγκιόζη" ... λαμογιάς, τεμπελιάς, διαφθοράς... ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΣΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!! Μόλις κάποιος/κάποιοι κάνουν την αρχή με ενθουσιασμό και Αγάπη, το "πνεύμα" της δημιουργικότητας και της προόδου θα κυλήσει στην αρχή σαν ρυάκι, μετά σαν ποτάμι και τελικά σαν χείμαρος και θα παρασύρει τα πάντα στο διάβα του! Αυτό δεν πιστεύουν ότι μπορούμε να το επιτύχουμε γιατί θεωρούν πως έχουν κόψει όλους τους διαύλους επικοινωνίας των απλών ανθρώπων του λαού. Και όμως!!! μπορούν οι "μικρομεσαίοι" που ως τώρα ήταν ανταγωνιστές να γίνουν εύκολα "συναγωνιστές" και εκεί που ήταν με τους εργάτες και υπαλλήλους τους "αντιμέτωποι" να γίνουν ένα ισχυρό μέτωπο. Υπάρχει τρόπος, εύκολος, απλός και έχει γίνει πράξη από τους Έλληνες απόδημους που δρουν σαν "ένα" μέτωπο όπου βρίσκονται και ξεπερνούν όλες τις δυσκολίες. Βρισκόμαστε δυστυχώς σε κατάσταση παραλυσίας για μεγάλο χρονικό διάστημα για να υπάρχει δυνατότητα να ξεσηκωθούμε και να παλέψουμε απ' τη μια στιγμή στην άλλη για μεγάλα θέματα όπως τα Εθνικά μας, οι θεσμοί, και η Δημοκρατία μας. Όμως μπορούμε ακόμα να παλέψουμε για την επιβίωση, την εργασία, την δημιουργία, την προκοπή και την αξιοπρέπεια και μόλις ζεσταθούν "τα αίματα" προχωράμε και σε μεγαλύτερες διεκδικήσεις.

Δυστυχώς (ή ευτυχώς...) οποιαδήποτε κίνηση-κίνημα με πολιτική υφή είναι καταδικασμένο απο το υπάρχον Σύστημα να πνιγεί... να αφανιστεί εν τη γεννέση του... ΜΟΝΟ μια ένωση πολιτών που θα έχει ως στόχο την στήριξη και υποστήριξη της εργασίας και της δημιουργικότητας-παραγωγικότητας-επιχειρηματικότητας είναι ικανά να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στον πολίτη αυτή τη δεδομένη στιγμή, γιατί είναι και οι τομείς της ζωής μας που βάλλονται χωρίς καμμιά ουσιαστική μέριμνα από κανέναν φορέα. Και υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες του εξωτερικού πρόθυμοι να υποστηρίξουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία των Ελλαδιτών για προκοπή, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα μια Εθνική Λαϊκή προσπάθεια και μεγαλύτερη εννώτητα. Ένα γενικό κάλεσμα λοιπόν σε αγνούς (και όχι συνδικαλο-κομματόσκυλα) αγρότες, βιοτέχνες, εμπόρους και "εργαζομένους-πελάτες" για οργάνωση και κοινή αντιμετώπιση της "κρίσης" θα ήταν η Αρχή ενός μεγάλου αγώνα που θα αγκάλιαζε σύντομα και όλα τα άλλα θέματα και που θα έβαζε κι ένα φρένο στην φρενήρη ταχύτητα με την οποία προχωρούν τα αντεθνικά σχέδια χωρίς καμμιά ενόχληση σε κανένα τομέα. Αφού λοιπόν η φτώχεια είναι κάτι που πρέπει να υποστούμε, ας το κάνουμε τουλάχιστον όσο καλύτερα γίνεται για μας, και αφού θέλουν και εν μέρει το έχουν επιτύχει να μας μεταβάλουν σε μειονότητα στον τόπο μας, ας ενεργήσουμε ως τέτοια στηρίζοντας ο ένας τον άλλο και κλείνοντας απ' έξω τους "εισαγώμενους" έστω και "ζορίζοντας" κάποιους εξυπνάκηδες, κοντόφθαλμους "δικούς" μας... και τα υπόλοιπα έρχονται στην πορεία.

Όλα αυτά τα γράφω, γιατί και για μένα όπως και για την πλειοψηφία των Ελλήνων απλών πολιτών, κάθε κίνημα, είναι ακόμα μια υποψηφιότητα για την κατάκτηση της "εξουσίας" που τελικά αφήνει απ' έξω τον λαό και αυτό είναι και το ζητούμενο να εξαλειφθεί. Άρα η όποια κίνηση, πρέπει να γίνει από τον λαό και όχι από κάποια μορφή εξουσίας καινούργια η παλιά, που θα ενεργεί "όπως πάντα" "αντ' αυτού" , και η όποια λύση επέλθει από την κίνηση αυτή και το όποιο αποτέλεσμα να αφορά ΚΥΡΙΩΣ τον λαό στο σύνολό του και όχι ένα μέρος του λαού που θα ανήκει σε ένα ακόμα Σύστημα εξουσίας.